در کنار گفته ها و شنیده ها بسیار این سالها، فرصتی دست داد که با فاصله چندین سال یکبار دیگر با داستان و
فیلم جنجالی «بدون دخترم هرگز» رویارو شوم. این سومین بار بود. بار اول فکر کنم در
اوایل دهه هفتار بود که روایت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از داستان را با
همان نگاه مرسوم و رسمی حکومتی از تلوزیون دیدم که فیلم یکسره مردود و دروغ و صهونیستی
و... قلمداد شده بود.
